فلووکسامین مالئات 50mg قرص خوراکی
FLUVOXAMINE MALEATE 50mg ORAL TABLET
- نام عمومی انگلیسی: FLUVOXAMINE MALEATE 50mg ORAL TABLET
- نام برند انگلیسی: VOXAM®
- نام عمومی فارسی: فلووکسامین مالئات 50mg قرص خوراکی
- نام برند فارسی: وکسام®
- سازنده: داروسازی تهران دارو
+ موارد بیشتر
- بستن
کد :eRx104209
قیمت : 19,800 تومان
مشخصات محصول
فلووکسامین مالئات 50mg قرص خوراکی
FLUVOXAMINE MALEATE 50mg ORAL TABLET
مشخصات محصول
-
نام عمومی انگلیسیFLUVOXAMINE MALEATE 50mg ORAL TABLET
-
نام برند انگلیسیVOXAM®
-
نام عمومی فارسیفلووکسامین مالئات 50mg قرص خوراکی
-
نام برند فارسیوکسام®
-
سازندهداروسازی تهران دارو
-
کد eRxeRx104209
نقد و بررسی
فلووکسامین مالئات 50mg قرص خوراکی
FLUVOXAMINE MALEATE 50mg ORAL TABLET
وکسام®
فلووکسامین
ضد وسواس- ضد افسردگی
این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است. لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه آن به دیگران جدا خودداری نمائید.
هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز عوارض ناخواسته نیز شود. اگرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی زیر در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید:
موارد شایع:
اختلال در میل یا توانایی جنسی.
موارد با شیوع کمتر:
تغییرات رفتاری، خلقی و یا روحی، اشکال در تنفس، اشکال در دفع ادرار، تیک عصبی.
موارد نادر:
کندی حرکات یا بی حرکت شدن بدن، تاری دید، عدم تعادل، تشنج (صرع)، عدم حرکت چشمها، افزایش حرکات بدن، تغییر در سیکل قاعدگی، خونریزی از بینی، قرمزی و تحریک چشمها، قرمزی بدن، خارش، سوختگی و پوسته پوسته شدن پوست، بثورات پوستی، گلو درد، تب، احساس سرما، کبودی و کوفتگی غیر عادی، حرکات غیر عادی و ناگهانی صورت و یا بدن، ترشح غیر عادی شیر در زنان، بی قراری و ضعف، نشانه های سندرم سرتونین که معمولا 3 مورد و یا تعداد بیشتری با هم اتفاق می افتد شامل آشفتگی، اسهال، تب، عکس العملهای شدید، عدم هماهنگی، مور مور شدن، عرق کردن، هیجان غیر قابل کنترل در گفتار و رفتار، لرزش، تیک عصبی.
عوارض جانبی زیر نیز ممکن است رخ دهند که نیاز به توجه پزشکی ندارند. این موارد ممکن است با ادامه مصرف
دارو خود به خود از بین بروند، اما در صورتی که ادامه پیدا کردند و یا آزاردهنده شدند باید به پزشک مراجعه کرد.
موارد شایع:
یبوست، گیجی، خواب آلودگی، سر درد، تهوع، اشکال در خواب، خستگی غیر عادی، استفراغ.
موارد غیر شایع:
درد شکم، تغییر در حس چشایی، کاهش اشتها، اسهال، خشکی دهان، احساس حرکت خود و یا اطرافیان، احساس ضربان قلب تند یا نامنظم، تکرر ادرار، سوزش سر دل، تعریق زیاد، لرزش، افزایش یا کاهش وزن غیر عادی.
در صورت بروز هر یک از عوارض زیر فورا به پزشک مراجعه کنید.
آشفتگی، کاهش انرژی، گیجی، سر درد، تحریک پذیری، تهوع، اختلال حافظه، ضعف.
عوارض مصرف بیش از حد:
اسهال، گیجی، خواب آلودگی، تشنج، تهوع، استفراغ، کما، خشکی دهان، کاهش فشار خون، اتساع مردمک چشم، تیک عصبی، ضربان تند و یا کند قلب، رعشه و اشکال در دفع ادرار.
موارد شایع:
اختلال در میل یا توانایی جنسی.
موارد با شیوع کمتر:
تغییرات رفتاری، خلقی و یا روحی، اشکال در تنفس، اشکال در دفع ادرار، تیک عصبی.
موارد نادر:
کندی حرکات یا بی حرکت شدن بدن، تاری دید، عدم تعادل، تشنج (صرع)، عدم حرکت چشمها، افزایش حرکات بدن، تغییر در سیکل قاعدگی، خونریزی از بینی، قرمزی و تحریک چشمها، قرمزی بدن، خارش، سوختگی و پوسته پوسته شدن پوست، بثورات پوستی، گلو درد، تب، احساس سرما، کبودی و کوفتگی غیر عادی، حرکات غیر عادی و ناگهانی صورت و یا بدن، ترشح غیر عادی شیر در زنان، بی قراری و ضعف، نشانه های سندرم سرتونین که معمولا 3 مورد و یا تعداد بیشتری با هم اتفاق می افتد شامل آشفتگی، اسهال، تب، عکس العملهای شدید، عدم هماهنگی، مور مور شدن، عرق کردن، هیجان غیر قابل کنترل در گفتار و رفتار، لرزش، تیک عصبی.
عوارض جانبی زیر نیز ممکن است رخ دهند که نیاز به توجه پزشکی ندارند. این موارد ممکن است با ادامه مصرف
دارو خود به خود از بین بروند، اما در صورتی که ادامه پیدا کردند و یا آزاردهنده شدند باید به پزشک مراجعه کرد.
موارد شایع:
یبوست، گیجی، خواب آلودگی، سر درد، تهوع، اشکال در خواب، خستگی غیر عادی، استفراغ.
موارد غیر شایع:
درد شکم، تغییر در حس چشایی، کاهش اشتها، اسهال، خشکی دهان، احساس حرکت خود و یا اطرافیان، احساس ضربان قلب تند یا نامنظم، تکرر ادرار، سوزش سر دل، تعریق زیاد، لرزش، افزایش یا کاهش وزن غیر عادی.
در صورت بروز هر یک از عوارض زیر فورا به پزشک مراجعه کنید.
آشفتگی، کاهش انرژی، گیجی، سر درد، تحریک پذیری، تهوع، اختلال حافظه، ضعف.
عوارض مصرف بیش از حد:
اسهال، گیجی، خواب آلودگی، تشنج، تهوع، استفراغ، کما، خشکی دهان، کاهش فشار خون، اتساع مردمک چشم، تیک عصبی، ضربان تند و یا کند قلب، رعشه و اشکال در دفع ادرار.
راهنمایی های عمومی
1- در صورت سابقه حساسيت به این دارو، غذاها، مواد محافظ، رنگ ها و حیوانات پزشك را مطلع سازید.
2- مصرف این دارو در کودکان مطالعه شده است. عوارض جانبی متفاوتی نسبت به مصرف در بزرگسالان مشاهده نشده است. این دارو باعث کاهش وزن و یا کاهش اشتها در کودکان می شود به همین دلیل هنگام مصرف طولانی مدت از نظر رشد فیزیکی توسط پزشک بررسی شود.
3- از مصرف داروهای آلوسترون، استمیزول، سیزاپراید، دی هیدروارگوتامین، ارگولوئید مسیلاتز، ارگونووین، ارگوتامین، فورازولیدون، ایزوکربوکسازید، لوومتادیل، متیل ارگونووین، فنلزین، راساگیلین، ترفنادین، تیوریدازین یا تیزانیدین همراه با این دارو خودداری کنید.
4- در صورت وجود بیماری مغزی یا عقب ماندگی ذهنی، تشنج و یا سابقه آن، بیماری کبدی یا بیماری مانیا پزشک را مطلع سازید.
5- دوره درمان را کامل کنید و دارو را بیشتر و یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.
6- این دارو را می توان همراه یا بدون غذا مصرف نمود.
7- اثر درمانی این دارو ممکن است بعد از چندین هفته مشخص شود بطوریکه به عنوان داروی ضد وسواس ممکن است 10 الی 12 هفته مصرف دارو لازم باشد تا اثر بهبودی مشاهده گردد.
8- در طول درمان مرتب به پزشک مراجعه کنید تا پیشرفت درمان را پیگیری کند.
9- در صورتی که یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید اگر برنامه مصرف یک بار در روز است به محض به یاد آوردن آن نوبت را مصرف کنید و برنامه درمانی را مطابق معمول ادامه دهید و مقدار مصرف را نیز دو برابر نکنید. در صورتی که دارو را 2 بار در روز مصرف می کنید از مصرف نوبت فراموش شده خودداری کنید و نوبت بعدی دارو را طبق برنامه مصرف کنید. مقدار مصرف را نیز دو برابر نکنید.
مصرف در بارداری و شیردهی
بارداری:
گروه بارداری: گروه C.
مطالعات کافی در مورد مصرف فلووکسامین در دوران بارداری انجام نشده است و تاثیر آن بر روی جنین ناشناخته است. بنابراین در صورت بارداری و یا احتمال آن پزشک خود را مطلع سازید.
شیردهی:
مطالعات کافی در مورد اثر این دارو بر روی شیرخوار هنگام مصرف دارو توسط مادر در دوران شیردهی انجام نشده است.
موارد احتیاط
1- مصرف این دارو همزمان و یا تا 14 روز بعد قطع مصرف (Monoamineoxidase Inhibitors) MAOI نباید صورت گیرد. مصرف فلووکسامین را حداقل 14 روز قبل از شروع MAOI قطع کنید. در غیر این صورت عوارضی نظیر بی قراری، کما، ضعف شدید عضلانی و افزایش ناگهانی دمای بدن اتفاق می افتد.
2- میل به خودکشی در کودکان مبتلا به افسردگی هنگام مصرف این دارو افزایش می یابد، مصرف این دارو باید با احتیاط صورت گیرد.
3- در صورت بروز تحریکات پوستی، کهیر یا هر نوع علائم آلرژی در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید.
4- در صورت بروز خواب آلودگی، اختلال در شعور و تاری دید و عدم کنترل عضلات از کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری دارند اجتناب نمایید.
5- از قطع مصرف خودسرانه دارو بدون مشورت با پزشک اجتناب نمایید.
6- در صورت بروز بی قراری، تحریک پذیری، رفتارهای غیر عادی، فکر و تمایل به خودکشی و افسردگی شدید به پزشک مراجعه نمایید.
شرایط نگهداری
1- دور از دید و دسترس کودکان نگهداری نمایید.
2- دور از نور و رطوبت و در دمای کمتر از30 درجه سانتیگراد نگهداری نمائید.
3- از نگهداری و مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری کنید.
1- در صورت سابقه حساسيت به این دارو، غذاها، مواد محافظ، رنگ ها و حیوانات پزشك را مطلع سازید.
2- مصرف این دارو در کودکان مطالعه شده است. عوارض جانبی متفاوتی نسبت به مصرف در بزرگسالان مشاهده نشده است. این دارو باعث کاهش وزن و یا کاهش اشتها در کودکان می شود به همین دلیل هنگام مصرف طولانی مدت از نظر رشد فیزیکی توسط پزشک بررسی شود.
3- از مصرف داروهای آلوسترون، استمیزول، سیزاپراید، دی هیدروارگوتامین، ارگولوئید مسیلاتز، ارگونووین، ارگوتامین، فورازولیدون، ایزوکربوکسازید، لوومتادیل، متیل ارگونووین، فنلزین، راساگیلین، ترفنادین، تیوریدازین یا تیزانیدین همراه با این دارو خودداری کنید.
4- در صورت وجود بیماری مغزی یا عقب ماندگی ذهنی، تشنج و یا سابقه آن، بیماری کبدی یا بیماری مانیا پزشک را مطلع سازید.
5- دوره درمان را کامل کنید و دارو را بیشتر و یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.
6- این دارو را می توان همراه یا بدون غذا مصرف نمود.
7- اثر درمانی این دارو ممکن است بعد از چندین هفته مشخص شود بطوریکه به عنوان داروی ضد وسواس ممکن است 10 الی 12 هفته مصرف دارو لازم باشد تا اثر بهبودی مشاهده گردد.
8- در طول درمان مرتب به پزشک مراجعه کنید تا پیشرفت درمان را پیگیری کند.
9- در صورتی که یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید اگر برنامه مصرف یک بار در روز است به محض به یاد آوردن آن نوبت را مصرف کنید و برنامه درمانی را مطابق معمول ادامه دهید و مقدار مصرف را نیز دو برابر نکنید. در صورتی که دارو را 2 بار در روز مصرف می کنید از مصرف نوبت فراموش شده خودداری کنید و نوبت بعدی دارو را طبق برنامه مصرف کنید. مقدار مصرف را نیز دو برابر نکنید.
مصرف در بارداری و شیردهی
بارداری:
گروه بارداری: گروه C.
مطالعات کافی در مورد مصرف فلووکسامین در دوران بارداری انجام نشده است و تاثیر آن بر روی جنین ناشناخته است. بنابراین در صورت بارداری و یا احتمال آن پزشک خود را مطلع سازید.
شیردهی:
مطالعات کافی در مورد اثر این دارو بر روی شیرخوار هنگام مصرف دارو توسط مادر در دوران شیردهی انجام نشده است.
موارد احتیاط
1- مصرف این دارو همزمان و یا تا 14 روز بعد قطع مصرف (Monoamineoxidase Inhibitors) MAOI نباید صورت گیرد. مصرف فلووکسامین را حداقل 14 روز قبل از شروع MAOI قطع کنید. در غیر این صورت عوارضی نظیر بی قراری، کما، ضعف شدید عضلانی و افزایش ناگهانی دمای بدن اتفاق می افتد.
2- میل به خودکشی در کودکان مبتلا به افسردگی هنگام مصرف این دارو افزایش می یابد، مصرف این دارو باید با احتیاط صورت گیرد.
3- در صورت بروز تحریکات پوستی، کهیر یا هر نوع علائم آلرژی در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید.
4- در صورت بروز خواب آلودگی، اختلال در شعور و تاری دید و عدم کنترل عضلات از کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری دارند اجتناب نمایید.
5- از قطع مصرف خودسرانه دارو بدون مشورت با پزشک اجتناب نمایید.
6- در صورت بروز بی قراری، تحریک پذیری، رفتارهای غیر عادی، فکر و تمایل به خودکشی و افسردگی شدید به پزشک مراجعه نمایید.
شرایط نگهداری
1- دور از دید و دسترس کودکان نگهداری نمایید.
2- دور از نور و رطوبت و در دمای کمتر از30 درجه سانتیگراد نگهداری نمائید.
3- از نگهداری و مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری کنید.
مقدار و نحوه مصرف
مقادیر ذکر شده در زیر مقدار متوسط می باشد و مقدار دقیق را پزشک تعیین می کند.
بزرگسالان:
ابتدا 50 میلی گرم یک بار در روز موقع خواب. در صورت نیاز، پزشک دوز مصرف را بالا می برد. مقدار مصرف معمولا از 300 میلی گرم در روز بیشتر نمی باشد. اگر میزان مصرف روزانه بیش از 100 میلی گرم است می توانید آن را در دو قسمت مصرف کنید.
کودکان 8-17 سال:
ابتدا 25 میلی گرم یک بار در روز موقع خواب. در صورت نیاز، پزشک دوز مصرف را بالا می برد. مقدار مصرف معمولا از 200 میلی گرم در روز بیشتر نمی باشد. اگر میزان مصرف روزانه بیش از 50 میلی گرم است می توانید آن را در دو قسمت مصرف کنید.
کودکان کوچکتر از 8 سال:
مصرف و مقدار آن توسط پزشک تعیین می شود.
مقادیر ذکر شده در زیر مقدار متوسط می باشد و مقدار دقیق را پزشک تعیین می کند.
بزرگسالان:
ابتدا 50 میلی گرم یک بار در روز موقع خواب. در صورت نیاز، پزشک دوز مصرف را بالا می برد. مقدار مصرف معمولا از 300 میلی گرم در روز بیشتر نمی باشد. اگر میزان مصرف روزانه بیش از 100 میلی گرم است می توانید آن را در دو قسمت مصرف کنید.
کودکان 8-17 سال:
ابتدا 25 میلی گرم یک بار در روز موقع خواب. در صورت نیاز، پزشک دوز مصرف را بالا می برد. مقدار مصرف معمولا از 200 میلی گرم در روز بیشتر نمی باشد. اگر میزان مصرف روزانه بیش از 50 میلی گرم است می توانید آن را در دو قسمت مصرف کنید.
کودکان کوچکتر از 8 سال:
مصرف و مقدار آن توسط پزشک تعیین می شود.